Η ΚΡΥΦΗ ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑΣ.....

.....που βρίσκεται σε όλους τους--κατά βάση--μικροαστούς. Εκείνους που έχουν την ανάγκη να νοιώθουν "σημαντικοί", να νοιώθουν ότι το σύστημα τους φοβάται για το μπρίο και το σκέρτσο τους, το γαμημένο το σύστημα τους κυνηγάει για να τους φιμώσει. Άρα, έχει την ανάγκη να τους παρακολουθεί. Ποιούς; Εκείνους που θεωρούν ότι με το να μην πίνουν γνωστό αναψυκτικό, χτυπάνε το καθεστώς, κλωνίζουν τα θεμέλια του. Εκείνους που πιστεύουν ότι η πληκτρολόγηση δυο παπαριών για τις ΗΠΑ αναγκάζουν τους υπολογιστές του Λάνκλεϋ και τους δορυφόρους να στραφούν στο υπνοδωμάτιο τους.

Χαμένοι όλοι στον αλλό-κοσμο της παρακολούθησης. Echelon, κάμερες, μυστικές υπηρεσίες, πράκτορες, παρακολουθήσεις, μεγάλοι αδελφοί και μεγάλες φαντασιώσεις, κατακλύζουν το έρημο μυαλό τους. Enemies of the state (τι; ποιός ήρθε;).......
Αδυνατούν να κατανοήσουν ότι κανένας, μα κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί μαζί τους. Ότι ίσα ίσα, οι παιδιάστικες αντιδράσεις τους ενίοτε είναι ακόμα και διασκεδαστικές. Δεν ενδιαφέρονται, ρε, για την βαρετή ζωή σας. Εδώ δεν ενδιαφέρεται ο του διπλανού διαμερίσματος, θα ενδιαφερθεί ο δορυφόρος; Καλύτερα πράγματα δεν έχει να κάνει από το να σας παρακολουθεί μέχρι να αυτοκτονήσει από ανία: "Χμ, για να δουμε, μπήκε σε ένα φορουμ, έγραψε θανατος στον Μπους, είδε λίγο Κούλογλου, έκοψε τα νυχια του, βγηκε για γαριδάκια, διαβασε λίγο Μπουκοφσκι, έκανε πεντε τσιγάρα, ξύστηκε τρεις φορές, άκουσε λίγο Coldplay........ω Θεέ μου, τι κρυος ιδρώτας με έχει λούσει, ο τύπος είναι κίνδυνος-θάνατος, θα τα ανατρέψει όλα, θα διαλύσει τους κόπους μας, πρέπει να τον πιάσουμε τώρα, τώρααααα.......".

Αράξτε, ποτέ δεν πρόκειται να ξυπνήσετε με πορτοκαλί χρωματος στολή σε κάποιο υπέροχο νησί της Καραϊβικής. Το πολύ πολύ να ξυπνήσετε σε καμιά παραλία στην Αϊγινα μετά από ένα άγριο μεθύσι. Συμπερασματικά, στην σημερινή εποχή, το δίλημμα "ελευθερία ή ασφάλεια" είναι ψευδές. Και η πραγματικότητα το έχει αποδείξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ξεπερνωντας κάθε φαντασία. Σπίλμπεργκ, Λούκας, Βερχόφεν και λοιποί φλώροι, αποδείχτηκαν πολύ λίγοι μπροστά στην 11/9. Γιατί όταν βλέπεις το αεροπλάνο να πλησιάζει με ιλλιγγιώδη ταχύτητα, όταν στο μετρό αναπνέεις μια περίεργη μυρωδιά, όταν στο τρενο ακούσεις μια εκωφαντική έκρηξη, οταν, όταν, όταν..........τότε οι τραγέλαφοι για Big Brother κοινωνίες, πάνε εκεί που τους αξίζουν, στον πάτο της της φαντασιοπληξίας.

Υπέρ, λοιπόν, των αυξημένων μέτρων ασφαλείας, προκειμένου να προστατευτεί ο τρόπος ζωής μας. Είμαστε σε πόλεμο, κύριοι. Και οι συνθήκες το απαιτούν.

Υ.Γ. Αν μη τι άλλο, αλλάξτε τροπάριο για χάριν της αισθητικής. Το συγκεκριμένο έχει καταντήσει τόσο αποπνικτικά πληκτικό.....ούτε ο μπάτλερ δεν το αντέχει.