ΑνΘρΩπΙνΑ...

Δεν έχω δώσει ποτέ χρήματα σε κανέναν. Δεν συνηθίζω να βοηθάω κανέναν, διότι έχω αναπτύξει μια αρκετά ώριμη και αστικά "αιρετική" θεωρία περί της βοήθειας. Εάν μου ζητήσεις απελπισμένα χρήματα για ένα πρόβλημα οικονομικής φύσης, θα σου ρίξω μια μπουνιά και θα ξεχάσεις το πρότερο πρόβλημα σου. Επομένως, αυτό που πραγματικά ήθελες από την αρχή ήταν μια μπουνιά στα μούτρα και όχι χρήματα.

Δεν δίνω χρήματα στους ζητιάνους, τους μετανάστες τα πρεζόνια, τους φίλους, τους συγγενείς. Δίνω τσιγάρα, παιχνίδια και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς, όχι χρήματα, όμως.

Περί βοήθειας:

«Harmonia praestabilita» αναφώνησε ο Leibniz κοιτάζοντας τη Σιμόν otto e mezzo/ η λευκή σελίδα του Μαλαρμέ- να φυτοζωεί σαν ματωμένη τέχνη στα μαύρα σεντόνια της μοναξιάς.
Πόση ανάγκη εμπεριέχεται στην καρέκλα ενός κωφάλαλου ερμηνευτή ονείρων, ώστε να καταργηθεί η συλλογική ευθύνη και να κατοχυρωθεί ποινικά ως έγκλημα η βοήθεια κάθε είδους;
Ποίος χρειάζεται την βοήθεια, όταν η πενία τρέφει τον φτωχό; Ποιος χρειάζεται την βοήθεια, όταν η αδικία τρέφει τον αδικημένο; Η βοήθεια είναι έγκλημα κύριε Λάιμπνιτς και θα πρέπει να διώκεται ποινικά. Ας παρασημοφορήσουμε τις σπλήνες των βατράχων. Ας καταρρεύσει ο άνθρωπος.

ΈνΑς ΑπΛόΣ κΑι ΑνΘρΩπΙνΟς ΦόΡοΣ τΙμΗς ΣτΟυΣ:

1) Στο φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως, το επόμενο έπειτα από την Ιερά Οδό, η μικρή οκτάχρονη Αούρα, που της έδινα κάθε ημέρα στις 11, ένα παιχνίδι και έλαμπε από χαρά. Εξαφανίστηκε... Προφανώς, θεωρήθηκα επίδοξος παιδεραστής.

2) Στο ίδιο φανάρι ο ψηλός και αδύνατος Πακιστανός(;). Ηλικιωμένος, γύρω στα 65 με μακριά δάχτυλα. Εάν γύριζα ταινία θα έπαιζε τον ρόλο του περιπλανώμενου jazzίστα. Τσιγάρο και υπόκλιση.

3) Στο φανάρι του Αγ. Ιωάννη στη Βουλιαγμένης, το πρεζόνι με τα μπλε απόκοσμα μάτια και την κοτσίδα και το τρυπημένο σώμα γεμάτο τατουάζ. Τσιγάρο και ακατάσχετη φλυαρία.

4) Στο ίδιο φανάρι- ενίοτε- η γκόμενα του παραπάνω, ψηλόλιγνη με σάπισμένο αριστερό πόδι σε κοινή θέα. Τίποτα.

5) Στο φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως, εκεί που την κόβει η Ιερά Οδός, Πακιστανός με τον κουβά στο χέρι, ο σωσίας του Γουΐλλιαμ Νταφόε, φτυστός στο πιο μελαχρινό του, εάν έκανα ταινία θα έπαιρνε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τσιγάρο...

6) Ο καλύτερος:
Ο μαυράκος αδέσποτος στο Περιστέρι που πεινάει συνέχεια και κάθε πρωΐ στις 8 μοιραζόμαστε μαζί καθισμένοι το τοστ που φτιάχνω από το σπίτι...