Τρίτη 22 Μαΐου 2007

ΚαΛέΝτΟυΛα


Κάνοντας μια περατζάδα στα blogs, έμαθα ότι έχει εξελιχθεί μια μόδα ερωταποκρίσεων σε κάποια παραλλαγή του ερωτηματολογίου του Προύστ. Στη χαζο-λογική ότι "είμεθα όλοι μια οικογένεια", οι bloggers προσκαλούν ο ένας τον άλλον να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο, το οποίο τελικά καταλήγει- μέσω των απαντήσεων- πιο ανιαρό και από τη μνημειώδη και μοναδική συνάντηση που είχαν στην Όπερα των Παρισίων, ο Μαρσέλ και ο λατρεμένος μου Τζαίημς!


Εμένα δεν με προσκάλεσε κανείς από τη "φαμίλια", αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να συμπληρώσω το ερωτηματολόγιο, διανθισμένο με τις δικές μου βαρετές αποκρίσεις. Άλλωστε, η καύλα της κοινωνικότητος, έγκειται στη θρασύτητα του απρόσκλητου και αυτός είναι ο λόγος που λατρεύω τους παλαιομοδίτες διαρρήκτες με τον λοστό ανα χείρας. Εάν επιθυμεί και ο έτερος ανεγκέφαλος που γράφει σε τουτο δω το blog, να σημειώσει το ερωτηματολόγιο, ας το κάμει. Ούτως ή άλλως... ως αρχοντικό ξεκίνησε, μπορντέλο το καταντήσαμε!





- Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος;


Ανακαλώ στην άθλια και ρυπαρή μνήμη μου εκείνες τις αγίες στιγμές που σε παρακολουθούσα στο σκοτάδι να γδύνεσαι με αργές,ηδονιστικές κινήσεις. Κοιτούσα τα ισχνά, λευκά πόδιασου να τεντώνονται στην αμαρτία του σαβάνου μιας φυλής που περιπλανιέται στους αιώνες. Ήρθε η ώρα να σου εξομολογηθώ κάτι. Εγώ ήμουν αυτός που αλυχτούσα στο σκοτάδι, καθώς τα μικρά,φυλλοσταλεκιασμένα σου δάχτυλα εξερευνούσαν το σπήλαιο της ανεξερεύνητης γνώσης. Εγώ ήμουν αυτός που τυραννούσα κρυφά τη νυχτικιά σου, αλείφοντας την με κόπρανα και κρέμα απολέπισης από το Νόβι Σαντ που μου πρόσφερε αστείρευτη μανία ηδονής, καθώς ήμουν ξαπλωμένος και ντυμένος με τα κουρέλια της αγίας Ιωσηφίνας. Ήταν Παρασκευή, θυμάμαι...


- Πώς φαντάζεστε την τέλεια ευτυχία;


Ξαπλωμένη, ανέμελη, ερωμένη του ακόρεστου Λουδοβίκου ΙΕ’. Γυμνή με το χρυσαφένιο δέρμα της να λάμπει στα δακρυσμένα μάτια μου, κορμί ποθητό- ακόμη και από τους ευνούχους τηςΒαβυλώνας- βλέμμα καρφωμένο στην καρδιά μου,χαιδεύοντας το πηγούνι της και αφήνοντας προκλητικά ακάλυπτο το μέρος- που τη νύχτα που το απόκτησα χόρεψα με αγγέλους και διαβόλους μαζί- είμαι έτοιμος να τα πουλήσω όλα για να το αποκτήσω ξανά. Τον τρυφερό της πισινό.



- Τι ή ποιος είναι η μεγαλύτερη αγάπη της ζωής σας;


James A. Joyce


- Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε;


Να Είμαι εγώ το παμφάγο θηλυκό την ψαλίδα κρατώ ανα χείρας επιδέξιοον, ευνουχίζω στο λεπτό τέκνο σοφόμίας άσπιλης μοίρας…



- Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;


Δεν θα ήταν ωραία αν καταπίναμε τη φελινική μας σιαγόνα σε στυφές αναμοχλεύσεις νιφάδων κουάρκ;



- Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στην οικογένειάς σας, ποιο θα ήταν αυτό;


Την τέχνη και την συλλογική ευθύνη που είναι το σεντόνι του λεπρού για να καλύψει τις

ανομολόγητες πληγές του.



- Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο επίτευγμά σας;


ΑΣΕΛΓΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΓΥΜΝΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ



- Πού θα θέλατε να ζείτε;


Επάνω στην καμπούρα ενός ετοιμοθάνατου κορμοράνου, στις όχθες του ποταμού Guadiana στα ΙσπανοΠορτογαλικά σύνορα.



- Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;


Το παρελθόν...ειλικρινά, όμως, δεν τυχαίνει να γνωρίζω κάποιον που έχει ως χόμπι την συλλογή περιττωμάτων, εκτός από τους παρελθοντολάτρεις.



- Τι αντιπαθείτε περισσότερο;


Τον πιο νοσηρό εγκέφαλο που αρέσκεται να φλερτάρει με μια πυγολαμπίδα κατασκευασμένη από φορμόλη.



- Ποιο χαρακτηριστικό σας αντιπαθείτε περισσότερο;


Που όταν όλα γύρω μου γίνουν στάχτη, θα προσπαθώ απερίσπαστος να τελειώσω την ανάγνωση ενός άρθρου στην κυριακάτικη έκδοση της «Μπερλίνερ Τάνγκεμπλουντ» αφιερωμένο στην μεταβατική περίοδο της λιβελούλας σε drag gueen.



-Τι αντιπαθείτε περισσότερο στους άλλους;


Η δαντελού! Πιάστε την δαντελού! Αγνή δαντελού…!



- Τι θεωρείτε ως τη μεγαλύτερή σας σπατάλη;


Χειμωνιάτικο πρωινό του ’76, θαρρώ, τσαλαπατώντας πάνω στο μαρμάρινο χιόνι, χειρεύοντας τα χειρότερα, χιλίων καρδιναλίων χειραφέτηση, όταν χαιρετώντας την χιλιοστή κορδέλα χίμηξε καταπάνω μου, εχέφρων ο υιός ο μονογενής χειροφίλησε τη χείρα της χήρας με τους εξηνταοκτώμιση χοίρους.



- Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;


Χωρίς μιλιά ή στοχασμό κανένα
Κι η αγάπη την ψυχή να πλημμυρίζει
΄ Θα γίνω ένας αλήτης που γυρίζει μ’ένα κορίτσι ανέγνοιαστος στα ξένα



- Ποια θεωρείτε την πιο υπερτιμημένη αρετή;


Την παρτούζα με τρείς γυναίκες...



- Σε ποιες περιστάσεις ψεύδεστε;


Πάντα, Παντού



- Τι δεν σας αρέσει στην εμφάνισή σας;


Τα συρτάρια μου που μυρίζουν χλωροφύλλη. Ο λαιμός μου καμφορά. Εμπνευσμένος κώλος. Βολοδέρνω στα λογικά της εύπορης γάτας με το κορίτσι που αυνανίζεται μπροστά από τον καθρέφτη. Το φεγγάρι σχίζεται στο φρύδι του Μπαλτύς.



- Ποιόν άνθρωπο απεχθάνεστε;


Εκείνον που λησμόνησε τα ναύλα της ακαριαίας σιωπής, που δύναται να επιλύσει την κατάρα των ολικών υποθέτων, καθώς όλα έχουν ειπωθεί.



- Ποια λέξη ή φράση χρησιμοποιείτε κατά κόρον;


Αφήστε τούς νεκρούς να θάψουν τούς νεκρούς τους.



- Ποιο πράγμα θεωρείτε ότι σας χαρακτηρίζει;


Ερωτευμένος άθεος με μια θεά από λάβδανο και ζύθο.


- Για ποιο πράγμα έχετε μετανιώσει;


Για το χρώμα του καναπέ.


- Ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;


Το χρώμα που έχει ο ουρανός λίγο πρίν σκοτεινιάσει.



- Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;


Ένα άλογο που ψυχορραγεί.


- Πώς θα θέλατε να πεθάνετε;


Σε αεροπορικό δυστύχημα, διαβάζοντας στην κυριακάτικη έκδοση της "Μπερλίνερ Τάνγκεμπλουντ".



- Αν πεθαίνατε και επιστρέφατε στη ζωή, ποιόν άνθρωπο ή πράγμα θα θέλατε να ενσαρκώσετε;


James A. Joyce



- Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα;


...

1 σχόλιο:

zarathustra είπε...

Πως να μην καταντήσει bordello ρε παπάρα, αφού έχεις κάνει το blog: η χαρά του Timber-μαλάκα-lake και της Johan-θα παίξω μέχρι και στο Καφέ της χαράς αν μου το ζητήσετε-son.

Μαλάκα!!!