ΣΠΙΡΤΟΚΟΥΤΑ

έτοιμα για ανάφλεξη. Η κρυμμένη βία, η βία που θάβεται κάτω από το χώμα του πολιτισμού. Εκείνη η άσκοπη και χωρίς κάποια αιτία, εκείνη που μας ξεχωρίζει από τα ζώα και μας ανεβάζει στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΑ ΜΑΣ; Γιατί την έχουμε απωλέσει; Και ψάχνουμε κάλπικες, νόθες αφορμές για να την εκδηλώσουμε, για να την εκφράσουμε;

Καταμερίζοντας και αποσκοπώντας στην μια και μοναδική δυαδικότητα του ονείρου. Επιδιώκοντας την ταυτόχρονη σύλληψη-σύζευξη του εφικτού και του ανέφικτου, του πραγματικού και του φανταστικού, του υψηλού και του χαμηλού. Ξεπερνώντας κάθε λογική, ηθική, αισθητική προκατάληψη. Πυροβολώντας τυφλά μέσα στο πλήθος και τραβώντας την σκανδάλη όσο πιο γρήγορα γίνεται.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΘΩΟΙ.

Ποτέ δεν υπήρξαν. Δεν αναζητώ καμία χαμένη αθωότητα, δεν ψάχνω για καμία χαμένη παιδικότητα. Δεν έχω ως στόχο την εύρεση ανύπαρκτων οραμάτων, ανθρώπινων κατασκευασμάτων. Όπως το αύριο που είναι ένα τίποτα, έτσι και το σήμερα θα είναι το χθες. Δεν με ενδιαφέρει το φεγγάρι αλλά το δάχτυλο. Δεν νοιάζομαι για το δάσος αλλά για το δέντρο. Σε ανατομικό κρεβάττι, θα ξαπλώσω το πτώμα της Τέχνης. Και εκεί θα κάνω νεκροψία.