Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2007

Ανθρώπινο...Τιποτένια Ανθρώπινο!


Μα καλά, πώς μπορείς να το κάνεις αυτό; Τι είσαι; Κτήνος;" "Χειρότερα. Άνθρωπος". Χιλιάδες τα πόστ, οι απόψεις, οι απαντήσεις, τα μπινελίκια. Για την ίδια μας την ιστορία. Εμφύλιος, χούντα, πολυτεχνείο, Μικρασιατική καταστροφή, 1821, χριστιανισμός. Χαμός. Πέφτουν κορμιά. Και μετά από τόσο λεκτικό πόλεμο, παραμένουμε στο σημείο εκκίνησης μας. Εμείς που ζούμε στην ίδια κοινωνία. Εμείς που έχουμε κοινό παρελθόν και αναγκαστικά κοινό μέλλον. Εμείς που τόσα μας ενώνουν αλλά και τόσα μας χωρίζουν. ΕΜΕΙΣ που τίποτα δεν διαπέρασε το Τείχος του Μυαλού μας...... Και καθόμαστε μπροστά στο πληκτρολόγιο μας και κρίνουμε τόσο αυστηρά εκείνους στη Μέση Ανατολή που δεν μπορούν να ζήσουν ειρηνικά. Που δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους. Που δεν μπορούν να ανεχτούν την ύπαρξη του άλλου. Εκείνους που δεν ζούνε στην ίδια κοινωνία. Εκείνους που δεν έχουν κοινό παρελθόν. Εκείνους που τους χωρίζουν αιώνες μίσους. ΕΚΕΙΝΟΥΣ που οι νεκροί τους συνεχίζουν να βάφουν κόκκινο το Τείχος των Δακρύων...... Και θα συνεχίσουν να το κάνουν. Όπως έχουν μάθει τόσα χρόνια. Όπως έχουν συνηθίσει τόσα χρόνια. Όπως έχουν επιλέξει τόσα χρόνια. Μέχρι ο ένας να επικρατήσει του άλλου. Μέχρι ο ένας να εξοντώσει τον άλλο. Μέχρι...... Το έργο αυτό έχει παιχτεί πολλές φορές. Με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Διαφορετικούς κομπάρσους. Διαφορετικούς θεατές. Πάντα, όμως, με τον ίδιο, υπέροχο τίτλο: Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο...



Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου, ήταν η γεννησή του... Έτσι τοποθέτησε την ύπαρξή σας ο μεσιέ Σαμουήλ...


"Έπιασε κάποτε φωτιά στα παρασκήνια ενός θεάτρου. Ο γελωτοποιός βγήκε να ειδοποιήσει το κοινό. Εκείνοι πίστεψαν ότι αστειευόταν και τον χειροκρότησαν. Εκείνος επέμεινε. Αυτοί χειροκρότησαν ακόμα παραπάνω. Πιστεύω ότι έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, θα καταστραφεί ο κόσμος: μέσα στη γενική χαρά των ανθρώπων του πνεύματος που θα πιστέψουν ότι επρόκειτο για φάρσα." Kierkegaard
Έτσι, κάποτε, θα αντιμετωπιστεί ο γελωτοποιός που σας φωνάζει να εγκαταλείψετε τούτη δω τη σκηνή. Η παράσταση θα τελειώσει, η αυλαία βίαια θα κλείσει και η κωμωδία θα λάβει τέλος, δίχως happy end, ως άλλο ένα αριστούργημα του ασιατικού κινηματογράφου...


Και συνεχίζουν οι χριστιανοί να μιλάνε για αγάπη. Οι μουσουλμάνοι για ισότητα. Οι βουδιστές για ευσπλαχνία. Οι αριστεροί για αλληλεγγύη. Οι δεξιοί για αλληλοσεβασμό. Όλοι εμείς που όπως οι προηγούμενοι, όπως και οι επόμενοι, αδυνατούμε να ξεφύγουμε από την φύση μας. Αδυνατούμε να σκοτώσουμε το θηρίο. Γιατί ξέρουμε ότι μόλις σκοτώσουμε το θηρίο, σκοτώνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Και συνεχίζουν οι χριστιανοί να φωνάζουν για αγάπη. Οι μουσουλμάνοι για ισότητα. Οι βουδιστές για ευσπλαχνία. Οι αριστεροί για αλληλεγγύη. Οι δεξιοί για αλληλοσεβασμό. Και συνεχίζει το Ανθρώπινο Χέρι να οπλίζει το πιστόλι. Αυτή η παρτίδα φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της. Το παιχνίδι λέγεται ρώσικη ρουλέτα. Το παιχνίδι πάντα λέγεται ρώσικη ρουλέτα. Έχει μείνει μια σφαίρα στην θαλάμη. Οι άλλοι σηκώθηκαν από το τραπέζι. Το τελευταίο πάτημα της σκανδάλης. Λοιπόν; Ποιός θα είναι.......ε.....εεεε.......ήρεμα......μην σπρώχνεστε........ησυχάστε ρε............θα έρθει και η δική σας σειρά..........υπομονή........Λοιπόν; Ποιός θα είναι για σήμερα ο τυχερός;


2 σχόλια:

τουκιθεμπλομ είπε...

Να ξεκινήσουμε με τους φυλετιστές, ειδικά τις χαζομούνες φυλετίστριες. Να τις καθίσουμε πάνω σε δονητές με καρφιά.

zarathustra είπε...

Κι αν τους αρέσει;