Έρως Τρία...

Από μικρός έχω ευκοιλιότητα. Συνεχής. Ακατάπαυστη. Και πάντα απορούσα με εκείνους που είχαν προβληματα δυσκοιλιότητας και παραπονιόντουσαν. Εντάξει. Το να κάνεις 17 ημέρες για να πας τουαλέτα το θεωρώ απείρως καλύτερο από το να πηγαίνεις 17 φορές την ημέρα. Το πρόβλημα μου με ανάγκασε να απομακρυνθώ από τους ανθρώπους. Να ζήσω στην απομόνωση. Σκόρπιες δουλειές, του ποδαριού, ίσα ίσα για να βγάζω τον μήνα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω και πολλά έξοδα. Την βολεύω μια χαρά. Να μην είχα και αυτήν την γαμημένη ευκοιλιότητα......αργγκκκ......όχι πάλιιιιιιι.......επιστρέφω........ .......καλύτερα τώρα.

Κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι ότι αυτά που πραγματικά σκοτώνουν τον άνθρωπο δεν είναι ο πόλεμος, η οικολογική καταστροφή, το πηρυνικό ολοκαύτωμα. Είναι τα απλά, καθημερινά πράγματα: μια καμένη λάμπα, η αναμονή στο τμήμα για να εκδώσεις ταυτότητα, να έχει τελειώσει το χαρτί υγείας.

Σήμερα είχα και πάλι ορέξεις. Και ήμουν αποφασισμένος να την βρώ και να την ακούσω για τα καλά. Πήρα την σφουγγαρίστρα και ξεβίδωσα την βάση. Ασάλιωτα, έχωσα το πλαστικό κοντάρι στον κώλο μου. Το έχωσα ΒΑΘΙΑΑΑΑΑΑΑΑ........και μου άρεσε. Η αίσθηση ήταν εκπληκτική. Καλύτερη από κάθε άλλη φορά. Ίσως γιατί σήμερα το είχα πιο πολύ ανάγκη. Για να μεγεθύνω την απόλαυση, το έβαλα κόντρα στον τοίχο. Και άρχισα να σπρώχνω με δύναμη και παλινδρομικές κινήσεις. Ωωωω!!! Άγιε των Αγίων!!!! Ηδονή!!!! Και ξανά. Και ξανά. Και ξανά.

Και τότε μου ήρθε η έμπνευση. Πήρα την άλλη την μαλακία της σφουγγαρίστρας, αυτήν με τις κομμένες λωρίδες και όπως είχα το κοντάρι σφιχτά στον κώλο μου, άρχισα να χτυπάω με μανία την πλάτη μου. Να με μαστιγώνω μέχρι να επιθυμώ να αναβλύσει φρέσκο αίμα. Γκάβλα. Συνέχισα με τα αρχίδια μου. Μια μαστίγωνα την πλάτη μου, μια τα αρχίδια μου. Μια την πλάτη μου, μια τα αρχίδια μου. Μια την πλάττττττττττττττ............ωωωωωωωωωωωωω..............τελείωσα δυο καντάρες γάλα. Έχυσα σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα κοίταξα. Βαριόμουν να τα σκουπίσω. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά.

Με το κοντάρι ακόμη στον κώλο πήγα στον λούτρινο Louis Vitton καναπέ μου και άνοιξα την ασπρόμαυρη τηλεόραση. Παρακολούθησα ένα πρόγραμμα τηλε-μάρκετινγκ. Εκεί αποκοιμήθηκα. Την επόμενη θα συναντούσα τον Νίκο για καφέ. Γαμώτο μου. Από τότε που χώρισα με την Έλενα όλα στραβά μου πάνε.