Πλυντε Κανα Πιατο Καλυτερα Ρεεεε!!!!

Smack My Bitch Up, Spiderman...

Τι Πιο Υπέροχο Από Το Ποδόσφαιρο...

ΤΡΕΧΑ JIMMYYYYYY.........

V for Vendetta

Τα Πράγματα Με Το Όνομα Τους!

Παρακολουθήσαμε εμβρόντητοι την Πάρνηθα να καίγεται. Παρακολουθούμε εμβρόντητοι τις παγκόσμιες κλιματολογικές αλλαγές. "Ο καιρός τρελλάθηκε!", πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη ύβρη που ακούστηκε από τα δίποδα. Οι δημοσιοτσάτσοι ανέλυσαν το εφιαλτικό μέλλον του πλανήτη. Οι ειδικοί ανακοινώνουν ότι "το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω". Το πρόβλημα παγκόσμιο. Αναλύσεις επί αναλύσεων... Ειδικοί επί ειδικών... Συναυλίες για την υπερθέρμανση του πλανήτη. "Σώστε τον πλανήτη!" απαιτούν οι διαφημιστές. Ο ΟΠΑΠ προσφέρει 500.000 ευρώ για αναδάσωση. Σε ποιόν; Από την τσέπη ποιού; Είναι σωστή κίνηση η αναδάσωση αυτή τη στιγμή, όταν το δάσος της Πάρνηθας δεν έχει προλάβει να ανακουφιστεί από την καταστροφή;

Με διασκέδαση παρακολουθήσαμε την Κυριακή το απόγευμα τους τηλεορασόπληκτους να απαιτούν την αναδάσωση σε... αυθόρμητο συλλαλητήριο. Αρχίδια! Ημίμετρα και όλοι οι μαλάκες είμαστε καλά με την άθλια συνείδηση μας.

Λοιπόν... για να λέμε τα πράγματα με το- γαμημένο- τους όνομα:

Η υπερθέρμανση του πλανήτη παρουσιάζεται ως η ρίζα του κακού. Λάθος! Η ρίζα του κακού είναι ο αυτουργός της υπερθέρμανσης. Ο υπερπληθυσμός! Ναι, ο υπερπληθυσμός. Μην χώνεται το κεφάλι σας στην άμμο για να μην σας δουν. Η λύση του τεράστιου προβλήματος είναι ο υπερπληθυσμός. Εάν όλες οι χώρες ακολουθήσουν το παράδειγμα της Κίνας, τότε υπάρχει αμυδρή ελπίδα! Όποιος προπαγανδίζει τον υπερπληθυσμό και στηλιτεύει την υπογεννητικότητα να φυλακίζεται ισοβίως και να δημεύεται η περιουσία τους, όπως και των συγγενών του! Αυστηρές και εξοντωτικές ποινές για τους πολύτεκνους, οι οποίοι αποτελούν τον σημαντικότερο εχθρό του πλανήτη. Καμία διευκόλυνση στους εχθρούς του πλανήτη! Οι κυβερνήσεις που προσφέρουν διευκολύνσεις στους πολύτεκνους να καταγγέλονται ως παράνομες.

Σε ομιλία του πριν περίπου έναν χρόνο στην Ακαδημία Επιστημών του Τέξας ο καθηγητής Eric R. Pianka υποστήριξε ότι πρέπει να εξολοθρευτεί το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού. "Δεν είμαστε καλύτεροι από τα βακτήρια" είπε υπεραμυνόμενος Μαλθουσιακές "μέρες της κρίσης"όπου ο υπερπληθυσμός θα καταστρέψει τη γη. Τέτοιες φωνές χρειάζεται τώρα- περισσότερο από κάθε άλλη φορά- ο πλανήτης.

Το πρόβλημα είναι τόσο μεγάλο που δεν θα το λύσει ούτε ένας πυρηνικός Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος! Ο πλανήτης βρίσκεται σε πόλεμο με περισσότερους από 6 δισεκατομμύρια(!!!) ανθρώπους και οι νοήμονες και σώφρονες άνθρωποι του μέλλοντος πρέπει να σταθούμε στο πλευρό του πλανήτη εναντίον της- ασήμαντης- ανθρώπινης ζωής.

Το πρόβλημα είναι ο υπερπληθυσμός, κύριοι υποκριτές και κανείς δεν μιλάει γι αυτό.

Εάν όλα τα παραπάνω σας φαίνονται φρικιαστικά, φασιστικά, κομμουνιστικά ή στρουχτουραλιστικά... αγνοήστε τα και διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο του καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Θεόδωρου Λιανού:

"Είναι πολύ πιθανόν στο μέλλον, όταν οι πληθυσμιακές πιέσεις γίνουν ακόμη πιο έντονες, να εμφανισθούν αυθόρμητα ή να δημιουργηθούν βάσει σχεδίου μηχανισμοί σταθεροποίησης ή μείωσης του πληθυσμού. Πάντως, αν εμείς δεν κάνουμε αυτό που πρέπει με τρόπο συστηματικό και ανώδυνο, θα το κάνει η φύση με τρόπο βίαιο και επώδυνο. "

Καλημέρα σας, ανθρωπάκια!

ΚοΨ...ίΔιΑ!

Τα χαρακώματα άνοιξαν, σύντροφοι!

Εμπρός στον εμφύλιο της αριστεράς με καπεταναίους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ!

«Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που λειτουργεί ενισχυτικά προς την κυβέρνηση όταν είναι η ΝΔ, και καταστροφικά όταν είναι το ΠΑΣΟΚ», δήλωσε ο κ. Πάγκαλος σε συνέντευξή του στον «Τύπο της Κυριακής» για να προσθέσει: «Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει συμμαχία και έχω πει λίγα γι αυτήν.
Υπάρχουν και κοινές επιχειρήσεις! Επιχειρήσεις με συγκεκριμένο οικονομικό αποτέλεσμα. Αυτό είναι μια σύμπραξη. Στη Βουλή τη βλέπουμε τη σύμπραξη, τη ζούμε.
Τους βλέπουμε να συνεννοούνται, όταν έρχεται η ώρα των ψηφοφοριών (...) Η πρόταση ΚΚΕ, ΝΔ και του κ. Κολιοκώστα, που μάθαμε ότι διορίστηκε η κόρη του στη Βουλή, είναι ταυτόσημη».

«Ο Θ. Πάγκαλος είναι γνωστός αντικομμουνιστής και μάλιστα παλιάς κοπής», απάντησε το βράδυ του Σαββάτου με ανακοίνωσή του το γραφείο Τύπου του Περισσού, ενώ η κ. Παπαρήγα κατηγόρησε τον πρώην υπουργό ότι προχώρησε «με την ανοχή, αν όχι κατ εντολή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ σε μια νέα πρωτοφανή αλλά και εντελώς για γέλια επιχείρηση προβοκάτσιας». Η γραμματέας του ΚΚΕ σύστησε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «να μην υποχωρεί κάτω από τις τρέχουσες ανάγκες στην κάλπη, να μην κάνει πως δεν βλέπει το οπλοστάσιό του απέναντι στο ΚΚΕ, δεν πρέπει να αξιοποιεί τους οπαδούς του Γλίξμπουργκ και της Κόκκινης Μηλιάς».

«Τον λόγο έχει ο Γιώργος Παπανδρέου, να δηλώσει αν συμφωνεί ή όχι με τη λογική της προβοκάτσιας. Αν ο ίδιος θεωρεί ότι είναι θύμα προβοκάτσιας, δικό του θέμα είναι να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο οδόντα αντί οδόντος, αν και για εμάς είναι απορριπτέα, απέναντι σε αυτούς που κάνουν προβοκάτσια και όχι σε αυτούς που τον αντιπολιτεύονται με πολιτικά επιχειρήματα και από ταξική σκοπιά», συνέχισε η κ. Παπαρήγα, χαρακτηρίζοντας τον κ. Πάγκαλο «δειλό» και προειδοποιώντας πως «υπάρχουν πολλοί που δεν συμπαθούν την κομμουνιστική ιδεολογία αλλά μισούν τον αντικομμουνισμό».

... και το "κερασάκι στην τούρτα" από έναν τέως "σύντροφο":

Στρατηγικού χαρακτήρα η επιθετικότητα του ΚΚΕ κατά του ΣΥΝ
Μάκης Κοψίδης

Κυριακάτικη Αυγή, 01/07/2007

Καθημερινά σχεδόν παρακολουθούμε τις σφοδρότατες επιθέσεις της ηγεσίας του ΚΚΕ κατά του ΣΥΝ. Δεν πρόκειται για κάποιο νέο. Έχει όμως σημασία να προσεγγίσουμε τον χαρακτήρα αυτής της επίθεσης. Επίθεση που δεν είναι περιστασιακή ούτε εντάσσεται απλώς σε κάποια προεκλογική τακτική. Δεν είναι καν τακτική αλλά στρατηγική επιλογή, η οποία μάλιστα πατά σε θεωρητική βάση.

Η στροφή στις καθαρόαιμες σταλινικές θεωρίες της δεκαετίας του 30, σε σχέση με πιο λάιτ εκδοχές (μπρεζνιεφισμός κ.λπ.), που άρχισε δειλά μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού", έχει πλέον κυριαρχήσει. Αποτελούν αφετηρία τόσο για συντηρητικές θέσεις που διατυπώνονται συχνά- πυκνά σε διάφορα ζητήματα όσο και στην αντιμετώπιση άλλων κομμάτων. Δεσπόζει πλέον η σταλινική εκδοχή στην αντιμετώπιση της σοσιαλδημοκρατίας και της εκτός Περισσού αριστεράς. Εχει παγιωθεί η θέση ότι η πάλη κατά του συστήματος, η άνοδος του ΚΚΕ για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να συνοδεύονται"με την ήττα της σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής οποιασδήποτε εκδοχής και προέλευσης, ιδίως της οπορτουνιστικής" ("Ριζοσπάστης" 24.6.07 ). Δηλαδή με την ήττα του ΠΑΣΟΚ και ιδίως του ΣΥΝ.

Από δώ προκύπτει από τη μια ο αντιΠΑΣΟΚισμός αντί της πολιτικής κριτικής και από την άλλη η λυσσώδης προσπάθεια εξαφάνισης του ΣΥΝ. Η αντίληψη αυτή είναι το"ευαγγέλιο" του ηγετικού πυρήνα, δηλαδή των μελών του Π.Γ. και της Κ.Ε. που συναπαρτίζουν τον κομματικό μηχανισμό εξουσίας. Αποτελεί τον κορμό της πολιτικής γραμμής του ΚΚΕ που εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο, ακόμα και στο εσωκομματικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το καθοριστικό κριτήριο ανάδειξης στελεχών, ιδίως στην κορυφή της κομματικής πυραμίδας, είναι το κατά πόσο και σε τι ένταση επιτίθενται στο ΠΑΣΟΚ και κυρίως στον ΣΥΝ .

Έτσι εξηγείται και ο ...διαγωνισμός στελεχών, σε όλη την πυραμίδα, στις αντιΣΥΝασπισμικές και αντιΠΑΣΟΚικές επιδόσεις. Από τη κατάσταση αυτή είναι καθαρό ότι η επίθεση στον ΣΥΝ θα συνεχιστεί μετεκλογικά. Βεβαίως, όπως η κίνηση είναι χαρακτηριστικό της πολιτικής, έτσι και τα κόμματα δυνητικά αλλάζουν. Όμως στην περίπτωση του ΚΚΕ δεν υπάρχει κανένα δεδομένο ότι θα έχουμε αλλαγές. Η πλήρης και βαθιά εμπέδωση σε ολόκληρο τον ηγετικό πυρήνα των παραπάνω θέσεων καθιστούν στον ορατό χρονικό ορίζοντα αδύνατη την όποια αλλαγή πλεύσης. Είτε στην πιθανότατη αλλαγή της Γ.Γ. μετεκλογικά είτε και σε αλλαγή του συσχετισμού στην αριστερά υπέρ του ΣΥΝ.

Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που ο ΣΥΝ μετακινηθεί τόσο πολύ ώστε να ταυτιστεί πλήρως με το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ θα έχει την ίδια αντιμετώπιση. Ας κατανοηθεί ότι ο ΣΥΝ δεν είναι μόνο"εχθρός του λαϊκού κινήματος" όπως το ΠΑΣΟΚ. Είναι και κάτι παραπάνω. Αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από "προδότες του κόμματος". Και ο Περισσός δεν ξεχνά...

Ως εκ τούτων, η υπόθεση σχηματισμού της "Μεγάλης Αριστεράς" που αρκετά στελέχη οραματίζονται είναι μία μεγάλη αυταπάτη. Τα"αγαπησιάρικα" καλέσματα στο ΚΚΕ μόνο συσκότιση για τον πραγματικό χαρακτήρα του ΚΚΕ δημιουργούν. Μόνο εύσημα προοδευτικότητας δίνουν σε ένα κόμμα που ερωτοτροπεί με συντηρητικές επιλογές. Σε ένα κόμμα που προκειμένου να υπερασπιστεί την "αριστερή" καθαρότητά του και τον αντιευρωπαϊσμό του, δεν διστάζει να ταυτιστεί με τον Μπλερ και τους δίδυμους Πολωνούς, τους θύλακες δηλαδή των ΗΠΑ στην Ε.Ε. Όσοι δεν κατανοούν ότι η αιχμή του δόρατος του ΚΚΕ στρέφεται κατά του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα κατά του ΣΥΝ αφήνοντας στο απυρόβλητο τη ΝΔ και επιμένουν να το τοποθετούν στις αντι-δικομματικές δυνάμεις διαπράττουν σοβαρό λάθος.

Αντί της αντιπαράθεσης, ιδεολογικής και πολιτικής, σε όλα τα επίπεδα, ακολουθείται μία τακτική που πρακτικά περιορίζει την κριτική στα αντι-ενωτικά του ΚΚΕ,ενισχύοντας έτσι την ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει. Τακτική που για το ΚΚΕ, και ιδιαίτερα μπροστά σε εκλογές, είναι το καλύτερο δώρο.

* Ο Μάκης Κοψίδης είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Ηρεμία, σύντροφοι!

Μην κολυμπάτε με κλειστά τα μάτια στο ρέμα του δικομματισμού!

Κι εσύ τέκνον, Μάκη;

Έρως Τρία...

Από μικρός έχω ευκοιλιότητα. Συνεχής. Ακατάπαυστη. Και πάντα απορούσα με εκείνους που είχαν προβληματα δυσκοιλιότητας και παραπονιόντουσαν. Εντάξει. Το να κάνεις 17 ημέρες για να πας τουαλέτα το θεωρώ απείρως καλύτερο από το να πηγαίνεις 17 φορές την ημέρα. Το πρόβλημα μου με ανάγκασε να απομακρυνθώ από τους ανθρώπους. Να ζήσω στην απομόνωση. Σκόρπιες δουλειές, του ποδαριού, ίσα ίσα για να βγάζω τον μήνα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω και πολλά έξοδα. Την βολεύω μια χαρά. Να μην είχα και αυτήν την γαμημένη ευκοιλιότητα......αργγκκκ......όχι πάλιιιιιιι.......επιστρέφω........ .......καλύτερα τώρα.

Κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι ότι αυτά που πραγματικά σκοτώνουν τον άνθρωπο δεν είναι ο πόλεμος, η οικολογική καταστροφή, το πηρυνικό ολοκαύτωμα. Είναι τα απλά, καθημερινά πράγματα: μια καμένη λάμπα, η αναμονή στο τμήμα για να εκδώσεις ταυτότητα, να έχει τελειώσει το χαρτί υγείας.

Σήμερα είχα και πάλι ορέξεις. Και ήμουν αποφασισμένος να την βρώ και να την ακούσω για τα καλά. Πήρα την σφουγγαρίστρα και ξεβίδωσα την βάση. Ασάλιωτα, έχωσα το πλαστικό κοντάρι στον κώλο μου. Το έχωσα ΒΑΘΙΑΑΑΑΑΑΑΑ........και μου άρεσε. Η αίσθηση ήταν εκπληκτική. Καλύτερη από κάθε άλλη φορά. Ίσως γιατί σήμερα το είχα πιο πολύ ανάγκη. Για να μεγεθύνω την απόλαυση, το έβαλα κόντρα στον τοίχο. Και άρχισα να σπρώχνω με δύναμη και παλινδρομικές κινήσεις. Ωωωω!!! Άγιε των Αγίων!!!! Ηδονή!!!! Και ξανά. Και ξανά. Και ξανά.

Και τότε μου ήρθε η έμπνευση. Πήρα την άλλη την μαλακία της σφουγγαρίστρας, αυτήν με τις κομμένες λωρίδες και όπως είχα το κοντάρι σφιχτά στον κώλο μου, άρχισα να χτυπάω με μανία την πλάτη μου. Να με μαστιγώνω μέχρι να επιθυμώ να αναβλύσει φρέσκο αίμα. Γκάβλα. Συνέχισα με τα αρχίδια μου. Μια μαστίγωνα την πλάτη μου, μια τα αρχίδια μου. Μια την πλάτη μου, μια τα αρχίδια μου. Μια την πλάττττττττττττττ............ωωωωωωωωωωωωω..............τελείωσα δυο καντάρες γάλα. Έχυσα σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα κοίταξα. Βαριόμουν να τα σκουπίσω. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά.

Με το κοντάρι ακόμη στον κώλο πήγα στον λούτρινο Louis Vitton καναπέ μου και άνοιξα την ασπρόμαυρη τηλεόραση. Παρακολούθησα ένα πρόγραμμα τηλε-μάρκετινγκ. Εκεί αποκοιμήθηκα. Την επόμενη θα συναντούσα τον Νίκο για καφέ. Γαμώτο μου. Από τότε που χώρισα με την Έλενα όλα στραβά μου πάνε.

Έρως Δύο...

Δεν θυμάμαι πως ξάπλωσα στο στρώμα της. Άλλωστε, ήμουν τόσο σουρωμένος που δεν θυμόμουν τίποτα... Άνοιξα τα μάτια και την είδα εκεί... δίπλα μου... γυμνή ήταν πολύ χειρότερη... χοντρή, ιδρωμένη, με σπασμένα δόντια με αγκάλιασε αμέσως με τα χοντρά σαν σάπια μήλα χέρια της και με έσφιξε με τα πόδια της σαν μπουκάλια. Τί άλλο περίμενα ο μαλάκας; 70 ετών γυναίκα ήταν...

"Σου άρεσε γαμιά μου;" με ρώτησε Τί να απαντούσα; ότι δεν θυμάμαι; "Ναι" άναψα τσιγάρο και άρχισα να σκέφτομαι Εκείνη... "Δεν αντέχω πια. Μαζί σου η καθημερινότητα είναι σαν τα σκατά των συφιλιδικών" Το επόμενο που θυμάμαι ήταν ο άγριος χτύπος της πόρτας του αυτοκινήτου...

Συνήλθα από τον λήθαργο, όταν η γριά με αγκάλιασε από πίσω καθισμένη στο κρεβάτι. Τα ξεχειλωμένα βυζιά της μου έγδερναν την πλάτη. "Θέλω να με ξαναγαμήσεις, πουτσαρά μου" γέλασε δείχνοντας το κενό στο στόμα της. Βρωμούσε η ανάσα της ιώδιο... Γέλασα και την κοίταξα. Μα πώς κατάφερα να γαμήσω αυτόν τον γερασμένο ελέφαντα;

Είναι γυμνή, χωρίς να νοιώθει ντροπή για τη γύμνια της. Γλιστρούσε απαλά πάνω στην αχιβάδα της και προκαλούσε όλα τα φαλλικά σύμβολα αυτού του κόσμου: το φίδι, το βέλος, τον κύκνο, το ρόπαλο του Ηρακλή, το κριάρι του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, την γούνινη εσθήτα της Ελέν Φουρμάν και τον σύρτη...

Σηκώθηκα και έβαλα το παντελόνι. "Φεύγεις; Δεν θα με γαμήσεις;" με κοίταξε με εκδικητικό ύφος. Ντύθηκα. "Άντε γαμήσου μόνη σου μωρή κωλόγρια" έκλεισα δυνατά την πόρτα του ισογείου πίσω μου... ακριβώς όπως Εκείνη έκλεισε την πόρτα του αυτοκινήτου πίσω της...

Έρως...

"Η αγάπη είναι ένας σκύλος που τραγουδάει από την κόλαση" με είπε και με κοίταξε- χολερικά βήχοντας και φτύνοντας- σαν ερωδιός που σφυρίζει τρεμάμενος- πρός τα αρχίδια της...

"Δεν έχω λεφτά και διάθεση, απόψε" της είπα.

Ο Παντελής ήταν καλό παιδί και όμορφος. Ψηλός με ξανθό μακρύ μαλλί, σκορπούσε τον πανικό απ' όπου περνούσε. Γνωριζόμασταν από παιδιά... Ο Παντελής είχε ένα πρόβλημα: Ήταν εγκλωβισμένο θηλυκό στο γεροδεμένο αρσενικό του κορμί. Λεγόταν Τζέσικα, πια...

Τον είχα γαμήσει ως έφηβος, αλλά τώρα πια είχε γίνει ένας περιφερόμενος σκελετός, λόγω της πρέζας και της αρρώστιας.

"Ζιπαί κανα ψιλό να πιούμε;" ρώτησα "Τίποτα. Πρίν μισή ώρα πήρα κάτι μαλακισμένα και με λήστεψαν. Πουτάνας γιοι!" έβρισε και έφτυσε ξανά... Άναψε τσιγάρο και το κράτησε στα κιτρινισμένα δάχτυλά της.

"Απεχθάνομαι το παρελθόν μου. Απεχθάνομαι τον πατέρα μου. Απεχθάνομαι τα περιττώματα των σκύλων που με ανάγκαζε να γλύφω με τις ώρες. Απεχθάνομαι τις λέξεις οικογένεια, καριέρα, συμβόλαιο, ιδιοκτησία, κεφάλαιο, παραγωγικότητα." Έξυσε τα αρχίδια της με μανία...

"Πόσο μου αρέσει η άνοιξη. Η μυρωδιά της ναφθαλίνης εμπλουτισμένη με τον φεγγαρολουσμένο ίσκιο του μοτέλ. Το γυμνό χαμόγελο του χασάπη, όταν διαλαλεί την πραμάτεια του. Το πορτοκαλί φέρετρο της μητέρας μου... Βγαίνοντας στο παράθυρο και κοιτάζοντας πρός το έδαφος, διακρίνω την υποκειμενικότητα του δέντρου που με φτάνει σε οργασμό κάθε Κυριακή πρωί που επιθυμώ να φλερτάρω έναν νεκρό, να ερωτευτώ έναν νεκρό, να συνουσιαστώ με έναν νεκρό, να σκίσω τη μήτρα μου με έναν νεκρό. Η μέρα φέγγει! Αγάπη μου! Αγάπη..."

Κοιταχτήκαμε και βάλαμε τα γέλια. "Γαμώ το χριστό σου! Είσαι αισθηματίας ρε! Ώρα να την κάνω από εδώ. Λίγο νερό και ένα φυγόπονο κεχριμπάρι. Να τι θα έκανε ευτυχισμένη-αυτή τη στιγμή- την ευγενική μου ύπαρξη! Διακορεύοντας αναμνήσεις, σοδομίζοντας επιθυμίες. Πέτρα που κυλάει, ποτέ δεν χορταριάζει. Τί μπελάς!"

Γύρισα να κοιτάξω... Έδειχνε τα ματωμένα της αρχίδια σε δυο πιτσιρικάδες...

Direktoren for det Hele

Την επόμενη φορά που θα βρεθείς αντιμέτωπος με το κέντρο του κόσμου:

Προσπάθησε να το μυρίσεις, να του μιλήσεις, να το ακούσεις, να το χαϊδέψεις, να διαφωνήσεις μαζί του περί του περιγράμματος μιας επιγραμμένης κίνησης, να το ποτίσεις με τα δάκρυα σου, να υπομένεις στο δικό του λιοπύρι, να πνιγείς στη φλόγα που το συντηρεί... ...

και η στολή σου θα γίνει τόσο λευκή, που οι κνήσορες θα την πλένουν μέσα στο αίμα του Αρνιού...

...Διότι προσδιόρισεν ημέραν, εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη διά ανδρός τον αναστήσας Αυτόν εκ νεκρών!

Louis Scutenaire (1905- 1987)

Είναι θλιβερό

για την εκπαίδευση των νέων

οτι τις ιστορίες από τον πόλεμο

τις διηγούνται

πάντοτε

εκείνοι που επέζησαν.

Dirge

AISHA-Death in Vegas feat. Iggy Pop