Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Αριστερά και Σβεβικός στρουχτουραλισμός.


Δεν υπάρχει αριστερά στην Ελλάδα. Τί σημαίνει αριστερά εν έτει 2009; Η ρομαντική ομάδα ανθρώπων που επιδιώκουν ισομέρεια στον πλούτο και υποστήριξη στα λεγόμενα φτωχά λαϊκά στρώματα; Μα, αυτό το λένε όλοι. Και οι κεντρώοι και οι δεξιοί και οι ακροδεξιοί. Και ποιά είναι πλέον τα λεγόμενα φτωχά λαϊκά στρώματα; Οι μικροαστοί που πασχίζουν να αγοράσουν ένα πολυτελές σπίτι, ένα σκάφος και μια επίφαση νεοπλουτισμού που τιμάται με ανέχεια; Εγώ που είμαι υπερήφανος μικροαστός, δουλεύω σαν το σκυλί, προκειμένου να επεκτείνω το τζάκι μου σε σημείο που να μην ενοχλεί την πλάσμα τηλεόραση. Και σε αυτές τις εκλογές ψήφισα ΚΚΕ. Έτσι, παραδοσιακά. Συναισθηματικά, όπως έλεγε και ο Ραφαηλίδης. Χωρίς ιδεολογία, χωρίς παγκόσμιο όραμα, χωρίς προσκόλληση σε ρομαντικές φιοριτούρες. Το να πλένω τα δόντια μου και το να ψηφίζω στις εκλογές, είναι ένα και το αυτό και πιθανόν το πρώτο να προσεγγίζει περισσότερο αυτό που λέμε πολιτική κίνηση.


Άκουγα το 10λεπτο της ΟΑΚΚΕ(Οργάνωση για την ανασυγκρότηση του ΚΚΕ!Όταν διασπαστεί θα έχουμε και την ΟΑΟΑΚΚΕ! Μόνο στην Ελλάδα...) Ένας κλασικός τύπος πολυτεχνείου, γυαλιά με κορδόνια, καράφλα και πεταχτές τρίχες στα πλάγια. 22 φορές ανάφερε τσιτάτο του Μάρξ και 8 φορές τον Ζαχαριάδη. Έλεος! Ως μικροαστός δεν θέλω να ψηφίζω κάποιον που από την πλάσμα τηλεόραση μου, μου πετάει τσιτάτα του 1848. Θέλω προσγειωμένους στις σημερινές ανάγκες του σημερινού προλεταριάτου που είναι οι μικροαστοί που αργοπεθαίνουν στα γραφεία τους και ονειρεύονται έναν μεγαλύτερο καναπέ να τους χωρέσει. Να μου πει: "Άκου να δεις, φίλε. Ο καπιταλισμός περνάει κρίση και αγριεύει λόγω ενστίκτου επιβίωσης. Σε χρειάζεται ως αναλώσιμο υλικό. Σε χρειάζεται να καταναλώσεις, να δώσεις το αίμα σου για τον εργοδότη, να κυνηγήσεις αμείλικτα το όνειρο του νεοπλουτισμού και έπειτα να πεταχτείς. Ή μαζί μας ή στο περιθώριο." Αυτός είναι ο Μπιφ Λόμαν από τον "θάνατο του εμποράκου" Εάν βρεθεί κάποιος τέτοιος θα αρχίζω να ψηφίζω συνειδητά. Μέχρι τότε, θα ασκώ το εκλογικό μου δικαίωμα με τον ίδιο τρόπο που πλένω κάθε πρωΐ τα δόντια μου.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Ως μικροαστός δεν θέλω να ψηφίζω κάποιον που από την πλάσμα τηλεόραση μου, μου πετάει τσιτάτα του 1848. Θέλω προσγειωμένους στις σημερινές ανάγκες του σημερινού προλεταριάτου"

σαν μικροαστος με πλασμα τιβι, τι θες και ανακατωνεσαι με το προλεταριατο;

μιστερ μαξ.

zarathustra είπε...

Οι μικροαστοί είναι το προλεταριάτο του σήμερα. Πιο κάτω δεν υπάρχει προλεταριάτο. Υπάρχει μόνο Lubenproletariat. Η μόνη ελπίδα για κοινωνική εξέγερση είναι οι μικροαστοί.

Snowball είπε...

Προελεταριάτο σήμερα μόνο τους μετανάστες μπορείς να θεωρήσεις αλλά δεν λες ότι έχουν και ταξική συνείδηση...
Ο μικροαστός λύνει και δένει, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις...

Καλά τα λες σοφέ zarathustra...