Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Επιστολή Πρός Τον Κύριον Κύριον Κύριον Πρωθυπουργό Και Τον Περί Αυτού Αναλογιζόμενον Τα Ειωθότα Πρόεδρον Της Δημοκρατίας Της Τεργεστίας... Πάλι!


Γιατί θεωρείται χυδαίος ο εξής διάλογος: 'It is Uranus, my dear.' 'Can I have a look at Uranus, too, Lavender?'

Είμαι ακραιφνής ρατσιστής με τα παιδιά των φτωχών της Ιρλανδίας...


Τα βλέπω παντού. Μυξιάρικα, βρώμικα, ατημέλητα, να προτάσσουν το σιχαμερό κοκαλιάρικο βρωμό-χερό τους με τα λυγισμένα λιπόσαρκα δάχτυλα, όπου μπορείς να διακρίνεις τη λίγδα και τη μαυρίλα στα νύχια τους!!!


Mon Dieu!!! sogar meine sundigen Gedanken - die mich bis heute am Leben erhalten haben - zu verleugnen. Wer? Ich, der beruhmte Weinkoster der gekronte der Weinberge..!


"Πεινάω, κύριος! Φαΐ!!! Τσιγάρο! Είμαι ορφανό! Πεθαίνω!" να με κοιτούν με τα θολωμένα μάτια τους και να γελάνε επιδεικνύοντας τα σάπια δόντια τους!


Θα έπρεπε το Κράτος να τα μαζέψει στο γήπεδο του Κόρκ και να τα τεμαχίσουν σε λεπτές μερίδες οι κρατικοί υπάλληλοι, ώστε να γίνουν το πασχαλινό συσσίτιο αγάπης δια τους ζητιάνους της Ιρλανδίας!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: