Η Μαύρη Ντάλια, ο Τζόν Χιούστον και ο Μαν Ρέυ.

Διαβάζω το βιβλίο "Ο Εκδικητής της Μαύρης Ντάλιας. Η Αληθινή Ιστορία" του Στιβ Χόντελ με πρόλογο του Τζέιμς Ελρόυ. Ο συγγραφέας είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ σήμερα, ενώ διετέλεσε πολλά χρόνια περίπου 24, στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών στην αστυνομία του Λος Άντζελες. Το βιβλίο το ξεκίνησα, κυρίως διότι ήθελα να διαβάσω κάτι εύπεπτο αυτή τη φορά έπειτα από ένα σωρό "δύσκολων" βιβλίων και επειδή μου αρέσουν οι αλα φιλμ-νουάρ καταγραφές ερευνών και πειστηρίων περί διάσημων ανεξιχνίαστων εγκλημάτων και εγκληματιών, όπως η Μαύρη Ντάλια, ο Ζόντιακ κλπ.
Τελικώς, το βιβλίο αποδείχτηκε πολύ πιο ενδιαφέρον από ότι ανάμενα. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται με παράθεση στοιχείων πως βρήκε τον δολοφόνο ή μάλλον τους δυο δολοφόνους της Μαύρης Ντάλιας και αυτοί είναι ο πατέρας του και ένας φίλος του! Στην αρχή μου φάνηκε ακατάληπτο και γραφικό, ένας πρώην μπάτσος της αστυνομίας του Λος Άντζελες να εξιχνιάζει αυτό το έγκλημα και μάλιστα κατα σύμπτωση να ανακαλύπτει πως ο δολοφόνος ήταν ο πατέρας του, αλλά διαβάζοντας το τα στοιχεία και οι αποδείξεις είναι συντριπτικά. Ξετυλίγοντας το γεναλογικό του κουβάρι και τα προσωπικά αντικείμενα του πατέρα του μετά το θάνατο του, τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά και αποκαλύπτουν πως στον μεσοπόλεμο υπήρχε μια παρέα που επιδιδόταν σε όργια βασισμένα στα βιβλία του Ντε Σαντ, με αρχηγό τον Τζόρτζ Χόντελ, πατέρα του συγγραφέα με τη συμμετοχή του Μαν Ρέυ(ναι του σουρεαλιστή ζωγράφου!), του Τζον Χιούστον(ναι του σκηνοθέτη!) και κάποιες φορές και του Γκρέγκορυ Πεκ(ναι του ηθοποιού!)
Ο πατέρας του συγγραφέα ήταν ένας εξέχοντας χειρουργός των σταρ του Χόλιγουντ, ένας σκοτεινός άνθρωπος, πολυσχιδής προσωπικότητα που είχε ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο, σκόρπισε διάφορα παιδιά από δεκάδες γυναίκες και πέθανε ζάμπλουτος στις Φιλιππίνες. Στο παλάτι του διοργάνωνε σεξουαλικά όργια με ανήλικες κυρίως και με τη συμμετοχή και ανδρών και γυναικών. Πάντοτε εκεί βρισκόταν ο Μαν Ρέυ με τη γυναίκα του και ο Τζον Χιούστον. Τα μέλη της παρέας λάτρευαν τις περιγραφές του Μαρκήσιου ντε Σαντ και προσπαθούσαν να τις πραγματοποιήσουν στα όργια που διοργάνωναν. Είχαν εντρυφήσει στην φιλοσοφία του ντε Σαντ περί της πλήρους υποταγής του αντικειμένου-θύματος και της αποανθρωποίησης του μέσω της σεξουαλικής πράξης. Η παρέα διαλύθηκε όταν η κόρη του Χόντελ και ετεροθαλής αδελφή του συγγραφέα κατάγγειλε τον ομαδικό βιασμό της σε μια τέτοια εκδήλωση από τον πατέρα της και τους φίλους του σε ηλικία 14 ετών! Στους κατηγορούμενους συγκαταλεγόταν και ο Μαν Ρέυ με τη γυναίκα του, οι οποίοι φυγαδεύτηκαν από την Αμερική πρίν αρχίσει η δίκη. Ο Τζον Χιούστον δεν συμμετείχε σε εκείνο το όργιο. Τελικώς, στο δικαστήριο οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν και η κόρη χαρακτηρίστηκε ως "παθολογική ψεύτρα". Ο Τζόρτζ Χόντελ έφυγε για τις Φιλιππίνες.
Ο συγγραφέας βρήκε στα προσωπικά αντικείμενα του πατέρα του φωτογραφίες της Ελίζαμπεθ Σόρτ της δολοφονημένης "Μαύρης Ντάλιας". Κανονικά τραβηγμένες φωτογραφίες, όχι από εφημερίδες. Άρχισε να συλλέγει στοιχεία, βρήκε ερωτική σύνδεση του πατέρα του με την Σόρτ, ενώ βρήκε παρέμβαση του πατέρα του στην αστυνομία του Λος Άντζελες σχετικά με τις έρευνες, παρεμβάσεις οι οποίες είχαν αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στις έρευνες για το έγκλημα.

υγ: Ειδικά για τον Τζόν Χιούστον, περιγράφεται ως ένας άνθρωπος ιδιαίτερα σκληρός σαδιστής. Η αγάπη του Χιούστον για τον μαρκήσιο ντε Σαντ είναι πασίγνωστη και τεκμηριωμένη. Απολάμβανε τα κείμενα του Σαντ και αρεσκόταν να ζει τον θρύλο του ως "μεγαλοφυΐα και τέρας". Περιγράφοντας την προσωπικότητα του Χιούστον και την αγάπη του για τον σαδισμό, ο Λόρενς Γκρόμπελ στο βιβλίο του "Οι Χιούστον", αναφορικά με μια συζήτηση ανάμεσα στον Χιούστον και στον σεναριογράφο Τζον Μίλιους (Αποκάλυψη Τώρα!), που είχε γράψει το σενάριο της ταινίας του Χιούστον Ο δικαστής, αφηγήθηκε:
Όταν τον ρώτησε ο Μίλιους ποιό ήταν το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς του ως σκηνοθέτη, ο Τζον απάντησε μονολεκτικά: "Σαδισμός". Πρότεινε στον Μίλιους να διαβάζει Μαρκήσιο ντε Σαντ τη νύχτα και Τζίμ Κόρμπετ την ημέρα.Όταν τον ρώτησε ο Μίλιους για τις γυναίκες, η συμβουλή του Τζον ήταν: "Να είσαι ακριβώς αυτό που θέλουν. Προσαρμόσου στα χάδια τους. Πες τους οτιδήποτε. Και γάμα τες! Γάμα τες όλες!"(σ. 641)

υγ1: Να θυμήσω λίγο την υπόθεση της "Μαύρης Ντάλιας": Στις 15 Ιανουαρίου του 1947, στο Λος Άντζελες, βρέθηκε το πτώμα μιας γυναίκας. Ο δολοφόνος δεν είχε μόνο κόψει το σώμα του θύματος στα δύο, αλλά το είχε ακρωτηριάσει με φρικτό τρόπο και τοποθετήσει σε πόζα. Το έγκλημα παρέμεινε ανεξιχνίαστο επί εξήντα σχεδόν χρόνια, έμεινε στην ιστορία ως η δολοφονία της Μαύρης Ντάλιας και έγινε πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες όλης της χώρας. Το θύμα ήταν η 22χρονη Ελίζαμπεθ Σόρτ που είχε έρθει από τη Μασσαχουσέττη, αναζητώντας τη δόξα και το χρήμα στη Μέκκα του κινηματογράφου.Σύφωνα με την αναφορά του ιατροδικαστή, δρα Νιούμπαρ: Έδεσαν τη νεαρή γυναίκα χειροπόδαρα και τη βασάνισαν, αρχικά καταφέρνοντας μικρές τομές στο σώμα της και στα απόκρυφα της, κόβοντας στη συνέχεια το ηβικό τρίχωμα για να το βάλουν στον κόλπο της. Ο δολοφόνος χάραξε το στόμα της από το ένα αυτί έως το άλλο, για να σχηματίσει ένα αιματοβαμμένο χαμόγελο, μαχαίρωσε τα στήθη της και έκοψε στη μέση καθαρά και χειρουργικά το κορμί της.